چون يك ورزشكار جوان در حال رشد است بدن وي به مراقبت هاي خاصي نياز دارد كه ممكن است در مورد يك ورزشكار بالغ صادق نباشد. امروزه بيش از گذشته ورزش بخصوص ورزش هاي در حد رقابتي و قهرماني از سنين پايين تري شروع ميشوند. بچه ها در سنين مدرسه شروع به ورزش مي كنند و آن را تا سنين بالاتر ادامه مي دهند. يك ورزشكار جوان يك ورزشكار بالغ ولي با اندازه هاي كوچك شده نيست. تفاوت هاي زيادي بين بدن يك جوان و بدن يك فرد بالغ وجود دارد. مهمترين آن ها عبارتند از :

صفحات رشد استخوان در جوان هنوز بسته نشده است. اين صفحات رشد از استخوان ضعيف ترند و مشكلاتي كه در يك فرد بالغ ممكن است به علت يك كوبيدگي موضعي باشد در يك جوان ممكن است به علت شكستگي صفحه رشد ايجاد شده باشد.بدن جوان در حال رشد است. عضلات، تاندون ها و استخوان همگي رشد مي كنند. گاهي رشد اين عناصر با يكديگر هماهنگ نيست و بعضي از آن ها زودتر از ديگري رشد مي كنند و همين امر موجب مي شود در حين فعاليت هاي شديد بدني به بعضي از آن ها فشارهاي بيش از حدي وارد شود.دو ورزشكار جوان هم وزن ممكن است فقط بر اساس وزن يكسان با يكديگر قابل رقابت نباشند. وزن يكي ممكن است بيشتر به علت چربي باشد و ديگري به علت عضله.

بچه هاي هم كلاس كه معمولاً با هم بازي مي كنند ممكن است هم قد و اندازه نباشند و يا مهارتشان در انجام ورزشي كه انجام مي دهد يكسان نباشد. اين امر مي تواند موجب آسيب به آن ها در حين ورزش شود.آسيب هاي بدني در بچه هاي ورزشكار دبيرستاني به مراتب بيش از بچه هاي مدرسه است. بچه هاي دبيرستاني عضلات قوي تري دارند كه مي تواند صدمات بيشتري را در حين ورزش به بدن وارد كنند. مربي و والدين يك جوان ورزشكار بايد قبل از اينكه آسيب و درد به حدي برسد كه وي را از ادامه ورزش بازدارد متوجه آن شوند. آن ها بايد بدقت مراقب شروع علائمي مثل درد و لنگش خفيف باشند.

درد در ابتدا ممكن است خفيف بوده و خود ورزشكار هم به آن بي اهميت باشد ولي ضربات مكرر حين ورزش ممكن است مشكل را آنقدر زياد كند كه ورزشكار را مجبور كند ماه ها نيمكت نشين شود. پس قبل از شدت گرفتن علائم بايد به آن ها توجه كرد. علت بسياري آسيب هاي ورزشي در جوانان بخصوص آسيب هاي ناحيه زانو و آرنج به علت اعمال فشار و استرس هاي مكرر و با شدت زياد به عضله، تاندون، استخوان نابالغ است. مربي بايد نسبت به نرمش هاي بدنسازي ورزشكار اهميت زيادي بدهد. بايد با انجام نرمش هاي مناسب، عضلات، تاندون ها و استخوان ورزشكار را بتدريج و به آرامي توانا كرد تا بتوانند تحمل ضربات و استرس هاي وارده را داشته باشند.

بايد به آرامي قدرت عضلات، استقامت عضلات، انعطاف پذيري آنها و توانايي سيستم قلبي عروقي را بالا برد تا به بدن در حال رشد جوان صدمه اي وارد نشود. در صورت بروز آسيب هم، مربي بايد با انجام نرمش هاي بازپروري خاص بتواند ورزشكار را بتدريج و بدون اينكه آسيب بيشتري به او برسد به فعاليت ورزشي برگرداند. بر عهده والدين و مربي است كه حس اعتماد به نفس را در جوان بالا ببرند، به او ياد بدهند وقتي در مسابقه اي پيروز شد يا شكست خورد چگونه رفتار كند. نه ورزشكار و نه والدين و مربي او نبايد انتظاراتي فراتر ار توانايي وي از او داشته باشند وگرنه مي توانند مسبب آسيب هاي جدي به بدن او شوند.

آسيب هايي كه ممكن است به اندام هاي يك ورزشكار جوان وارد شود عبارتند از

كشيدگي ليگامان : اين آسيب ها حدود يك سوم كل آسيب هاي ورزشي جوانان راتشكيل ميدهد. كشيدگي ها به علت پارگي هاي ظريف در ليگامان ها ايجاد ميشود و ميتوانند موجب درد، تورم، محدوديت حركتي، لنگش و احساس ناپايداري مفصل شوند.

كشيدگي عضله و تاندون : اين دسته از آسيب ها هم به علت كشش بيش از حد به عضلات و تاندون هايي كه قابليت انعطاف كافي را ندارند در حين فعاليت هاي ورزشي به وجود مي آيد.

كوبيدگي و كبودي: شايع ترين آسيب ورزشي است. بايد با سرد كردن موضع، كمپرس كردن محل و استراحت در حالتي كه اندام بالا نگه داشته شده است آن را درمان كرد.

آسيب هاي ستون مهره : بيشتر در ورزش هاي ضربه اي و رزمي و شيرجه ديده مي شود.با تقويت عضلات ستون مهره و گردن مي توان احتمال اين آسيب ها را كاهش داد.

آسيب استخوان : بيشتر شكستگي ها در اندام ها ايجاد مي شوند. اين شكستگي ها معمولاٌ بدنبال برخود ورزشكاران به يكديگر يا برخود وسايل ورزشي يا بدنبال زمين خوردن ايجاد مي شوند. گاهي علت آسيب هاي استخواني در ورزشكار جوان ضربات خفيف ولي مكرر وارده به مفصل و اندام به علت روش غلط ورزش كردن است. شكستگي هاي استرسي از اين دسته اند. معمولاٌ تشخيص اين شكستگي ها هم مشكل است و ورزشكار ممكن است مدت ها ورزش را حتي با وجود درد ناشي از شكستگي ادامه دهد. نكته مهم اين است كه در بچه ها ممكن است آسيب يك ناحيه دردي ايجاد كند كه در محل ديگري احساس مي شود بطور مثال ممكن است درد زانو در ناحيه لگن احساس شود.

براي پيشگيري از بسياري از آسيب هاي ورزشي يك ورزشكار جوان بايد به نكات زير توجه كند

• قبل از شروع ورزش مطمئن باشيد كه در شرايط جسماني مناسبي براي انجام آن ورزش هستيد. بايد از قبل با انجام نرمش هاي بدنسازي مخصوص آن ورزش انعطاف پذيري اندام ها، قدرت عضلات، استقامت عضلات و چابكي حركات خود را متناسب با آن ورزش خاص آماده كنيد. نبايد انتظار داشته باشيد ورزش بدن شما را بسازد بلكه شما بايد بدن خود را آماده انجام آن ورزش كنيد.

• روش انجام دادن درست هر ورزش را ياد بگيريد.

• از وسايل استاندارد مخصوص آن ورزش استفاده كنيد.

• بايد بدانيد چطور به درستي از ابزارهاي ورزشي استفاده كنيد

• هميشه قبل از شروع ورزش خود را گرم كنيد

• وقتي خسته ايد يا درد داريد ورزش نكنيد.

• مربي متبحر به آماده سازي بدن شما كمك بسيار ميكند و شما را از بسياري خطرات ورزشي دور نگه ميدارد.

• هرگز از مكمل هاي غذايي و داروهاي بدنسازي خودسرانه استفاده نكنيد.

• نبايد هدف ورزشكار يا مربي وي برنده شدن در مسابقه ورزشي به هر قيمتي باشد. اين رفتار مي تواند فشارهاي شديدي را به وي وارد كرده و موجب آسيب وي شود